भजन

 

           1                        

2

                                                             

 

3

 

                                  4                                                 

                                   

                                                                                               

   सच्चा धरम नही जाणा तू ने रे भाई                              

  5                                      

 

    

तुझे सगुण रूप ध्यावे ।

माधवा ! केशवा ! ध्यावे तुला जीवभावे ॥धृ॥

मोरमुकुट साजिरा, धरुनी कटासी करा ।

पीतांबर पिवळा, विटेवरी लक्ष द्यावे ॥१॥

मूर्ती दिसे सावळी, शोभे तुळशी गळी ।

लागे मना आवडी, वाटे सदा नाम गावे ॥२॥

नको कुणी साधना, तूची असो मन्मना ।

तुकड्याची ही भावना, संती सदा टिकवावे ॥३॥

भजन - २

करुणाघना ! दीनपावना !

कुलभूषणा ! दे दर्शना ॥धृ॥

तुजवीण त्राता न कुणी आम्हाला, सुख दे मना । दे० ॥१॥

भवसागरी दुःख नी भय भारी, सुध ना मना । दे० ॥२॥

गति तुकड्याची वाहो स्वरूपी, पदि याचना । दे० ॥३॥

भजन - ३

सावळी मूर्ति ही गोजिरी । पाहताना मनासी हरी ॥धृ॥

अति कोमल चरणांगुले, सिंहासनि शोभति चांगले ।

गळा वैजयंती साजिरी । पाहताना० ॥१॥

कटि पीतांबर साजिरा, शिरि मोर-पिसांचा तुरा ।

वाजवितो मधुर बासरी । पाहताना० ॥२॥

दास तुकड्या म्हणे ध्यान हे, आमुच्या जीविचे प्राण हे ।

मुक्ति लाभे, जपा अंतरी । पाहताना० ॥३॥

भजन - ४

किति शांत उदात्तहि मूर्ति तुझी ।

मनि लावितसे अति वेड मला ॥धृ॥

पद-कमलावर तुळशि-दले ही, शोभति उटिया पद-युगुला ॥१॥

वक्षस्थळावर माळ विराजे, कटि पीतांबर हा कसला ॥२॥

मोरमुकुट हा अति झळके शिरि, अधरि धरी पावा अपुला ॥३॥

तुकड्यादास म्हने मज शेवटि, देशिल ना प्रभु ! भेट खुला ॥४॥

भजन - ५

वाजवी प्रभु ! गोड वेणू वाजवी ।

मोहिनी या बंसिची हृदयास लागू दे चवी ॥धृ॥

चित्त हे झुरते सदा, ती मधुर बंसी ऎकण्या।

काढ हा पट आडवा, मन लागु दे रुप पाहण्या॥१॥

श्यामसुंदर कटि पितांबर, मूर्ति चिमणी साजिरी ।

कुंजवनिच्या गोपिकांना, तारिशी तू निर्भरी ॥२॥

दास तुकड्या प्रेमयोगी, बंसरी द्या मागता ।

ना हवे मग दुसरे मज, गंधही त्या स्वर्गिचा ॥३॥

भजन - ६

राहु दे, मन हे तुझ्या पदि राहु दे ।

भेद सगळे जाउ दे, तव रूप निर्मळ पाहु दे ॥धृ॥

आस नाही दुसरी, हा जन्म सगळा वाहता ।

होउ दे सेवा प्रभू ! या नश्वरा देहे अता ॥१॥

कोण नेइल संपदा ही, अंतकाळी बांधुनी ?

राहतिल हे जगि सारे, विषयसुख दिसते जनी ॥२॥

दास तुकड्या वांच्छितो, विसरू नको गरिबा हरी !

दीन आम्ही तव पायिची, या बालकासी सावरी ॥३॥

भजन - ७

भगवंता ! लक्ष्मीकांता ! तारि बालका ॥धृ॥

मोहविकारे जीव थरारे, कोणि ना सखा ।

संसारी दुःख भारी, कावला फुका ॥१॥

तुझिये स्वरूपी चित्त वसू दे, घेउ दे सुखा ।

मन रंगो नाम गाता, न घे आणिका ॥२॥

मरणी मरू दे पाहता तुलाचि, नाहि पारखा ।

तुकड्याचि हाक घ्या हो, विसरू नका ॥३॥

भजन - ८

कुणि दत्त पाहिला का माझा ? अवधूत पाहिला का माझा ? ॥धृ॥

दंड-कमंडसु त्रिशूल हाती, औदुंबर-तटि वास करी ।

पायी खडावा भस्म तनुवरि, भक्तांच्या धावे काजा ॥१॥

कोल्हापुर ला मागत भिक्षा, वास करी माहुरधामा ।

स्नान करी जान्हवी तटाकी, योगिराज सद्गुरुराजा ॥२॥

जपता भावे प्रसन्न होई, फळ देई झणि धावुनिया ।

तुकड्यादासा आस तयाची, पुरविल तो अमुच्या काजा ॥३॥

भजन - ९

भाललोचना ! रे गड्या ! भेटि देइ आज ।

उध्दरिली महानंदा कृपेने सहज ॥धृ॥

उपमन्यु बाळासाठी केला दुग्धसिंधू ।

हलाहल प्राशूनिया राखियली लाज ॥१॥

ऎसी वेदग्रंथ कीर्ति वर्णिती अनंत ।

ऋषिमहंतांचे तुवा पुरविलेसि काज ॥२॥

घेउनि त्रिशूल डमरू, नंदिस्वार होत ।

अर्धांगि सती पार्वती, गणपती सिध्दिराज ॥३॥

भूत डाकिणी पिशाच, घेउनी सहीत ।

तुकड्या म्हणे कैलासी, उभारिला ध्वज ॥४॥

भजन - १०

त्या प्रीय शंकराला, जिव पाहण्या भुकेला ।

कैलासिच्या शिवाला, कुणि भेटवा अम्हाला ॥धृ॥

नरमुंड-माळधारी, विष-सर्प ते शरीरी ।

अवधूत वेषवाला, जिव पाहण्या भुकेला ॥१॥

व्याघ्रासनी विराजे, लल्लाटे चंद्र साजे ।

डमरू-त्रिशूलवाला, जिव पाहण्या भुकेला ॥२॥

शोभे जटेत गंगा, राही पिवोनि भंगा ।

अलमस्त बैलवाला, जिव पाहण्या भुकेला ॥३॥

नाचे पिशाच्च संगे, जो भिल्लिणीशि रंगे ।

वश होय भाविकाला, जिव पाहण्या भुकेला ॥४॥

करि शंख, नाद रुंजे, मुखि राम-राम गुंजे ।

क्षणि जाळिले मदाला, जिवे पाहण्या भुकेला ॥५॥

तुकड्या तयास ध्यायी, ध्यानी दिसो सदाही ।

हा हेत पुरविण्याला, जिव पाहण्या भुकेला ॥६॥

भजन - ११

येइ रे भोळिया ! भेट झडकरी ।

पाहु दे डोळिया मूर्ति गोजिरी ॥धृ॥

कुंजविहारी ! गिरिवरधारी !

मनमोहन ! राधा-मनहारी ! ॥भोळिया ! ० ॥१॥

या भवधारी, मन दुःखारी ।

तुजविण कोण दुजा कैवारी ? ॥॥भोळिया ! ० ॥२॥

मधुर बासरी, ऎकवि तारी ।

तुकड्यादासा आज निवारी ॥भोळिया ! ० ॥३॥

भजन - १२

बोलु काय ? बोलवेन , आपुलिया दोषा ।

तूचि सर्व-साक्षी आदी, अनादी परेशा ! ॥धृ॥

त्रिविध तापांचा संग, न पाहावे डोळा ।

रिपु क्लेश त्रास देती, वाढवोनि ज्वाळा ॥१॥

आसक्ति गुंतवी, तुझ्या सोडुनिया प्रेमा ।

कर्म-धर्म नष्ट होती, ढासळिता नेमा ॥२॥

ऎसिया चिंतनी वेळ, जातसे निधाना !

लाज वाटे सांगताचि, तुज घनश्यामा ! ॥३॥

करि कृपा त्रास टाळी, जाचणी यमाची ।

तुकड्यादास ठाव देई, मागणे ते हेची ॥४॥

भजन - १३

असं वेड लावशिल कधी ? मी विसरिन माझी सुधी ॥धृ॥

तुज वाचुनि कवणा रुसू ? गे माय ! कुणाला पुसू ? ॥१॥

'हा देह मी' म्हणता भला, स्वात्मता न उरली मला ॥२॥

संशयी वृत्ति पाहुनी, अग ! लाज वाटते मनी ॥३॥

नच विरे गर्व बापुडा, सोडिचना अपुला धडा ॥४॥

जाणीव वाढली जरी, तरि अंधपणा वावरी ॥५॥

तुकड्यास ठाव दे अता, नच भासो देहात्मता ॥६॥

भजन - १४

सुखशांति या जगि ना दिसे । जन हे पिसे, फिरे वायसे ॥धृ॥

अति थोर राजा, जयाचा अगाजा !

धरि लोभ तोही, मनासी रुसे, दुःख-सायसे ॥१॥

रमे रम्य लोकी, मुखासी विलोकी ।

झुरे अंतरीही,'करावे कसे ?' दुःख-सायसे ॥२॥

गडी तुकड्याचा, कुणी ना कुणाचा ।

झरा स्वारथाचा, मुळाशी वसे, दुःख-सायसे ॥३॥

भजन - १५

समाधान हे विषयी नसे । पाहता दिसे, कळे सायसे ॥धृ॥

विचारी मना रे ! त्यजी सर्व वारे ।

धरी संत-पाया, सुख देतसे, कळे सायसे ॥१॥

सुखी कोण झाला ? जगी या निवाला ?

न राजा दिसे बा ! प्रजाही नसे, कळे सायसे ॥२॥

गडी तुकड्याचा, हरी हा सुखाचा ।

धरा भाव याचा, सुखी व्हा असे, कळे सायसे ॥३॥

भजन - १६

पाहतोसि अंत काय, नंद-नंदना रे ! ॥धृ॥

दीन अम्ही घाबरलो, भवचक्री सापडलो ।

'सुख' म्हणुनी गडबडलो, ऎक वंचना रे ॥१॥

पाहुनि जनि सृष्टि-खेळ, नटलो बहु करुनि मेळ ।

खोवियली ऎसी वेळ, कोणि ना सखा रे ! ॥२॥

सोसियले दुःख किती, परि येईना सुमती ।

अंतकाळि काय गती, होइल गिरिधारे ! ॥३॥

बुध्दि दे अम्हास अता, लागू तव नाम पथा ।

होउ नकोसी परता, देइ दर्शना रे ! ॥४॥

वेळ गेलिया निघून, काय पाहशी दुरून ? ।

तुकड्या म्हणे जीवप्राण, दान देइ बारे ! ॥५॥

भजन - १७

या या रे सकळ गडी ! 'कृष्ण कृष्ण' गाऊ ॥धृ॥

कुंजवनी यमुनेतिरि, वाट पाहतो श्रीहरि ।

जाउ धावु पाहु तया, रंगि रंग लावू ॥१॥

बहु जमले धेनुपाळ, वाटतसे दिव्य माळ ।

कापतसे दुरुनि काळ, त्या रुपास पाहू ॥२॥

मोरमुकुट सुंदरसा, कटि पीतांबर सरसा ।

बंसरिच्या नाद-रसा, तल्लिन मनि राहू ॥३॥

रामरंग अमित संग, प्रभुची महिमा अभंग ।

तुकड्या म्हणे देहभाव, कृष्ण-पदी वाहू ॥४॥

भजन - १८

सद्गुरुचे गूण-नाम, गाइ मनोभावे ॥धृ०॥

संसारी सर्व मिळे, व्यवहारी सर्व कळे ।

परि गुरुगम्यचि विरळे, नाहि जगा ठावे ॥१॥

सागर उतरेल पार, वायुगमनीहि फार ।

गुरुची महिमा अपार, नाहि कुणा पावे ॥२॥

अमृत मंथने निघेल, जीव मस्त हा बनेल ।

गुरु-ज्ञानविण कुणी, शेवटी न धावे ॥३॥

तुकड्याची एक आस, सद्गुरूचि पुरवि खास ।

करुनी भवदुःख-नाश, अंतकाळि पावे ॥४॥

भजन - १९

आवडिचा मोहन हा, सोडु नये वाटे ॥धृ॥

जीवभाव तोचि अम्हा, धनिकासी जेवी जमा ।

विसरताचि एक क्षण, अंगि येति काटे ॥१॥

नेत्रि सगुण रूप सदा, वाटे सुख शांति-सुधा ।

त्याविण ना गात जरा, क्षण न एक कंठे ॥२॥

मधुर ध्वनि बंसरिचा, नाश करी षड्‍ -अरिचा ।

बाग फुले या उरिचा, निर्मळ जल दाटे ॥३॥

तुकड्याचा देव एक, परि हा नटतो अनेक ।

त्या पदि मन हे निशंक, कमलामृत चाटे ॥४॥

भजन - २०

सावळा मुरारी, अमुच्या रंगि रंगला ।

विसरुनी न जाऊ आम्ही, संग हा भला ॥धृ॥

जाउ जिथे पाही तेथे, आपणाची मागे येते ।

विसरिना कधी आम्हाते, मोहिला भला ॥१॥

नेत्र मिटोनिया बसता, भासतसे हसता हसता ।

खेळ खेळता नि निजता, सोडिना मला ॥२॥

सृष्टिसुखा पहाया जात, मार्गि लावितो हा चित्ता ।

भासवितो अपुली सत्ता, दावितो कली ॥३॥

नाठविता आठव देई, आठविता जवळी राही ।

देउनिया तुकड्या ग्वाही, सांगतो खुला ॥४॥